REAL ALCAZAR GARDENS – JARDINES REALES ALCAZARES

19 Μαρτίου, 2020
Το Αλκάθαρ της Σεβίλλης (Reales Alcázares de Sevilla) είναι βασιλικό ανάκτορο στη Σεβίλλη της Ισπανίας και αρχικά ήταν ένα μαυριτανικό οχυρό. Είναι το παλαιότερο βασιλικό παλάτι που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα και έχει τον μεγαλύτερο μεσαιωνικό κήπο σε ολόκληρη την Ευρώπη που το κάνει να ανακηρυχθεί ένα από τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1987.




Οι Αλμοχάδες ήταν οι πρώτοι που έκτισαν το πρώτο παλάτι, το οποίο ονομαζόταν Αλ-Μουγαράκ, στη περιοχή του σύγχρονου Αλκάθαρ. Το παλάτι είναι ένα από τα καλύτερα σωζόμενα παραδείγματα αρχιτεκτονικής Μουδέχαρ. Πρόκειται για την πιο πρωτότυπη αναπαράσταση ενός πραγματικά ισπανικού στιλ - του Mudejar - μιας μουσουλμανικής καλλιτεχνικής έκφρασης προσαρμοσμένης στον χριστιανικό κόσμο. Από τις μαυριτανικές τους καταβολές, υποβλήθηκαν σε συνεχείς μετασχηματισμούς, ειδικά κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Τα αποτελέσματα φαίνονται στο ευαίσθητο κιόσκι του Charles V στον κήπο των λαχανικών Alcoba, και σε πολλούς κήπους, όπως τα La Danza, Las Damas, Las Galeras και El Rústico.




Τα υλικά που χρησιμοποιούνται, όπως πλακάκια (γυαλισμένα και μη)και πολλά χαρακτηριστικά, κανάλια νερού, συντριβάνια, υδρορροές κ.λπ., τους δίνουν ένα ειδικό μαυριτανικό χαρακτήρα. Μετέπειτα, μονάρχες προσθέσαν δικά τους στοιχεία στο Αλκάθαρ. Σε αυτό το πλαίσιο, το τοπίο του κήπου μοιάζει με ένα συγκρότημα κήπων ισλαμικής, αναγεννησιακής ή ρομαντικής επιρροής, συνυπάρχοντας σε μια ισορροπημένη αρμονία.




Όταν η Σεβίλλη ήταν η πλουσιότερη πόλη στην Ισπανία, κατά τη διάρκεια του 16ουαιώνα, έγιναν αλλαγές. Οι παλιοί χώροι στον κήπο επέζησαν, αλλά οι σχεδιαστές του Καρόλου Β επηρεάστηκαν από τα στυλ της Αναγέννησης όταν έφτιαξαν ένα μεγάλο λαβύρινθο και ένα κιόσκι.

Ένας νέος Κήπος έγινε στις αρχές του 20ουαιώνα. Όπως οι κήποι Τέχνης και Χειροτεχνίας σε άλλα μέρη της Ευρώπης, έτσι και οι σχεδιαστές εφάρμοσαν το εθνικό στυλ της περιοχής.





Οι κήποι του παλατιού, ήταν συνεχώς μεταβαλλόμενοι από την Αναγέννηση και έπειτα με προσθήκες από σιντριβάνια, λίμνες, κιόσκια, αψίδες και γκαλερί. Τα παρτέρια  έχουν επανειλημμένα ξαναφτιαχτεί και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα επωφελήθηκαν από τις σημαντικές καινοτομίες που κατέστησαν αυτό το διαμορφωμένο περιβάλλοντα χώρο ένα από τα πιο ευχάριστα και όμορφα μέρη της Ισπανίας.
 




Το Αλκάθαρ της Σεβίλλης χωρίζεται στα παρακάτω τμήματα:
  1. Πάτιο ντε λα Ντονθέγιας, «Αυλή των Παρθένων»
Στο κέντρο του κατώτερου τμήματος  της αυλής αυτής βρίσκεται μία μεγάλη ορθογώνια ανακλαστική πισίνα βυθισμένη στους κήπους και στις δύο πλευρές. Για πολλά χρόνια, η αυλή είχε μαρμάρινο δάπεδο και ένα σιντριβάνι στο κέντρο. Όμως, ιστορικά στοιχεία έδειξαν ότι η διαρρύθμιση με τη πισίνα και τους κήπους ήταν η αρχική και έτσι αποκαταστάθηκε. Λίγο μετά την αποκατάσταση όμως, η αυλή στρώθηκε προσωρινά πάλι με μάρμαρο ύστερα από αίτηση του σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο Σκοτ χρησιμοποιήσε την μαρμάρινη αυλή ως την αυλή του βασιλιά της Ιερουσαλήμ στην ταινία του ‘Το Βασίλειο τωνΟυρανών’. Η διαρρύθμιση άλλαξε για άλλη μία φορά μετά το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας.
  1. Λος Μπάνιος ντε Δόνια Μαρία δε Παδίγια, τα «Λουτρά της Κυρίας Μαρία δε Παδίγια» είναι δεξαμένες με βρόχινο νερό.
  2. Λα Κάσα δε Κοντραταθιόν, που σημαίνει ‘Σπίτι του Εμπορίου’
  3. Πάτιο δε λας Μουνιέκας
  4. Πάτιο δε λα Μοντερία
  5. Πουέρτα δελ Λεόν
  6. Ντορμιτόριο δε λος Ρέγιες Μόρος
  7. Σαλόν δε Εμπαχαδόρες, 1427



 
Ο χώρος αυτός σήμερα καταλαμβάνει έκταση περίπου 100.000 τετραγωνικών μέτρων, εκ των οποίων περίπου το 75% είναι κήποι που χαρακτηρίζονται όχι μόνο από το μέγεθος και τις ιστορικές αναφορές, αλλά και ως πηγή πολιτιστικού και περιβαλλοντικού πλούτου για την υπόλοιπη πόλη.

Βοτανικά οι κήποι Alcázar χαρακτηρίζονται από έναν δείκτη φυτών που αποτελείται από περισσότερα από 20.000 φυτά (21.045) που ανήκουν σε τουλάχιστον 187 διαφορετικά είδη. Σε αυτούς τους κήπους μπορεί να βρει κανείς φυτά μόλις λίγα μέτρα μακριά, τα οποία αρχικά χωρίστηκαν από τους ωκεανούς.




Επιπλέον, αυτοί οι κήποι αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 40% του διαμορφωμένου δημόσιου χώρου στο ιστορικό κέντρο της Σεβίλλης, το οποίο την μετατρέπει σε υποδομή ανεκτίμητη για τη ρύθμιση της βιοποικιλότητας, του κλίματος και της ατμόσφαιρας της πόλης. Ακόμα ένα εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως αυτή η έκταση των φυτών δεσμεύει  216,628,19 CO2 (kg / έτος).
 

Ο κήπος χωρίζεται στις εξής ενότητες:
  • Estanque de Mercurio (Mercury Pond)
  • Galería de Grutesco (Grotesque Gallery)
  • Jardín de la Danza (Dance's Garden)
  • Jardín de Troya (Troy's Garden)
  • Jardín de la Galera (The Galley's Garden)
  • Jardín de las Flores (Flowers' Garden)
  • Jardín del Príncipe (Prince's Garden)
  • Jardín de lasDamas (Ladies' Garden)
  • Pabellón de Carlos V (Charles V's Pavilion)
  • Cenador del León (Lion's Gloriette)
  • JardínInglés (English Garden)
  • Jardín del Marqués de la Vega-Inclán (Marquis of la Vega-Inclán's Garden)
  • Jardín de los Poetas (The Poets' Garden)
  • Apeadero (Mounting-block)
  • Patio de Banderas (Flags' Courtyard)
  • Walls of the Alcázar
Οι μεγάλοι κήποι του Real Alcazar στη Σεβίλλη είναι ιδανικοί για όλες τις εποχές. Την άνοιξη και το καλοκαίρι υπάρχει μία ένταση χρώματος και στα τέλη του χειμώνα, πολλά πράσινα φυτά και εσπεριδοειδή εξακολουθούν να τραβούν την προσοχή.




Χαρακτηριστικά νερού, γλυπτά και άλλες διακοσμήσεις είναι διάσπαρτα μέσα από το πάρκο για να παρέχουν διασκέδαση και διαφορετικές πτυχές. Ειδικά την άνοιξη η εικόνα είναι πανέμορφη καθώς μπορεί κανείς να δει τα ανθισμένα εσπεριδοειδή αλλά και να κάνει περίπατο συνοδευώμενος από τα αρώματα των ανθισμένων ανθών.





Αν θέλει κανείς να δει την εναέρια θέα των κήπων μπορεί να πάει με τα πόδια κατά μήκος της Galeria del Grutesco (Grotto-style γκαλερί) που είναι χτισμένη πάνω στους πρώην αμυντικούς τοίχους. Κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται η λίμνη του Ερμή - το μικρό χάλκινο γλυπτό του Ερμή είναι από το 1576.