ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ Padova

ΙΩΑΝΝΕΤΑ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗ 13 Οκτωβρίου, 2019 Κήπος



Ο κήπος χωρίζεται στον αρχαίο (1545) και τον μεταγενέστερο και είναι το πρώτο παράδειγμα πανεπιστημιακού βοτανικού κήπου στον κόσμο. Σήμερα, η αξία του βοτανικού κήπου είναι ανεκτίμητη σε τέτοιο βαθμό που η UNESCO τον έχει συμπεριλάβει στα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς διατηρούνται σε αυτών πολλά σπάνια και αρχαία φυτά όπου ο αριθμός τους ξεπερνάει τα 3.500!!




Ο αρχαίος κήπος

Οι άνθρωποι της εποχής, ήθελαν να δημιουργήσουν μια μικρογραφία του σύμπαντος και έτσι η διαρρύθμιση του αρχαίου κήπου είναι κυκλική, γεωμετρική και συμμετρική όπου στο κέντρο του θεωρητικά βρίσκεται η γη, διότι τότε πίστευαν πως η γη είναι το κέντρο του σύμπαντος και αποτελείτο από τα τότε γνωστά τέσσερα στοιχεία που χρειάζονται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί (νερό, γη, φωτιά, αέρας).





Σήμερα



Στα χρόνια που ακολούθησαν διευρύνθηκε ο κήπος και τοποθετήθηκαν σύγχρονα θερμοκήπια όπου το κάθε τμήμα προσομοιάζει ένα συγκεκριμένο κλίμα. Για παράδειγμα στην τροπική ζώνη, οι συνθήκες είναι σταθερές με τη θερμοκρασία μόνιμα στους 24οC και την υγρασία του αέρα να φτάνει το 90%.




Το εντυπωσιακό σε αυτόν τον βοτανικό κήπο είναι πως συνδυάζει το παλιό με το καινούργιο καθώς συντηρεί τον αρχαίο κήπο έχοντας και τις σύγχρονες γνώσεις. Για να καλυφθεί μέρος των αναγκών σε νερό συλλέγεται το βρόχινο νερό απ’ την οροφή του θερμοκηπίου και με τη βοήθεια των καταρρακτών εμπλουτίζεται σε οξυγόνο.


Τα εντυπωσιακά του κήπου




Αξίζει να σημειωθεί πως σε αυτόν τον κήπο υπάρχει ένας πλάτανος που χρονολογείται από το 1680 και είναι κούφιος στο κέντρο.

Επίσης, ενδιαφέρον είναι ένας πανύψηλος φοίνικας που το όνομά του είναι ‘νάνος’ διότι στην φύση δεν ξεπερνά τα δύο μέτρα, ενώ με την ανθρώπινη φροντίδα φτάνει τα δέκα!!

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ένα δέντρο που έχει αγκάθια πάνω στον πράσινο κορμό του τα οποία χρησιμεύουν στο να απωθεί τα ζώα.



Τέλος, κάτι που δεν γνώριζα στην επίσκεψη μου, είναι πως πρώτη η φύση μας δίδαξε την αεροπονία και ένα από τα παραδείγματα είναι οι ορχιδέες στον Αμαζόνιο όπου η θέληση τους για φως τις έκανε να φύγουν απ’ το έδαφος και να αναρριχηθούν πάνω στα ψηλά δέντρα.
Σε αυτή τους την κίνηση βοήθησε το τροπικό κλίμα του Αμαζονίου που με την υγρασία του αέρα να φτάνει το 90% δεν τους έλειψε το νερό. Παρόλα αυτά το φυτό καλύπτει τις ρίζες με έναν προστατευτικό μανδύα.