ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΛΥΩΝ
14 Απριλίου, 2018
Jardin Botanique de Lyon
Η ιστορία του Βοτανικού Κήπου της Λυών, ξεκινά από τα 1763, τότε που οι πρώτοι βοτανικοί κήποι ήταν κλειστές εκτάσεις αφιερωμένες στην επιστημονική μελέτη. Ο Marc-Antoine-Louis Claret de la Tourette και ο Επίσκοπος Rozier, και οι δύο λάτρεις της φύσης και μεγάλοι βοτανιστές, ίδρυσαν τον πρώτο βοτανικό κήπο της Λυών ο οποίος περιείχε 2.000 φυτά σε μία επιφάνεια 4.000 τ.μ. εγκατεστημένος στο Guillotière στην αριστερή όχθη του Ροδανού, αποτελώντας έτσι το ουσιώδες συμπλήρωμα για τους φοιτητές της Βασιλικής Κτηνιατρικής Σχολής. Από τότε η έκτασή του σταδιακά αυξήθηκε και κατά το διάστημα από το 1830 έως το 1857 κάτω από τη διεύθυνση του Nicolas-Charles Seringe και ο Βοτανικός κήπος του Deserte ή κήπος της αυτοκράτειρας Joséphine, οργανώθηκε από τον Margel-Fillieux και έγινε χώρος δημόσιου περιπάτου.
Κάτω από τη Δεύτερη Αυτοκρατορία σημείωσε μεγάλη πρόοδο στην βιολογία και αγροκαλλιέργεια διαθέσιμη προς το κοινό και κυρίως στην ποικιλία των εισαγόμενων και εγκλιματιζόμενων φυτών από της αποικίες. O Βοτανικός Κήπος της Λυών είναι ένα ζωντανό μουσείο, όπου στεγάζεται η πλήρης ποικιλία των φυτών του πλανήτη. Τοποθετημένος στο κέντρο της πόλης δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να ανακαλύψει την ευρύτερη ποικιλία πολυάριθμων συλλογών φυτών που εκτείνονται στα 8 εκτάρια του κήπου, συμπεριλαμβανομένων των 6.500 τ.μ. των θερμοκηπίων. Στον κήπο προστατεύονται κατά προσέγγιση 15.000 διαφορετικά είδη φυτών, μεταξύ των οποίων αρκετά που κινδυνεύουν να εξαφανισθούν.
Ο σκοπός του Κήπου είναι να πληροφορήσει το ευρύτερο κοινό αυξάνοντας την ενημέρωση για τη βιοποικιλότητα του φυτικού βασιλείου. Με τις πολυάριθμες συλλογές των φυτών που φιλοξενεί, τονίζεται η δυναμική της εκπαίδευσης, ώστε να ενημερωθεί όσο το δυνατό περισσότερο το κοινό για τις περιβαλλοντικές ενασχολήσεις, την παρατεινόμενη ανάπτυξη και τη βιολογική ποικιλότητα.
Επιπλέον στους στόχους του Κήπου συμπεριλαμβάνονται: η αποτίμηση και εκτίμηση από εμπειρογνώμονες και παροχή συμβουλών σε ινστιτούτα, η διάχυση της καλλιέργειας και διάδοση των μεθόδων και η Ex situ καλλιέργεια και διάδοση κάποιων ομάδων ταξινόμησης σε συνθήκες που προλαμβάνουν ατυχήματα σε διασταυρωμένα είδη. Καθώς συνεργάζεται με άλλους οργανισμούς και φορείς, ο Βοτανικός Κήπος λαμβάνει ένα σημαντικό ρόλο στη διατήρηση σπάνιων και επικίνδυνων προς εξαφάνιση φυτών είτε τοπικών ή εισαγόμενων από άλλα μέρη του κόσμου. Επιπλέον ο Κήπος αυξάνει σταθερά την επιστημονική ταξινόμηση όλων των φυτών, με τη διενέργεια βοτανικών και φυτοκομικών εκθέσεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσει μεθόδους αγροκαλλιέργειας που ταιριάζουν σε σπάνια και ευαίσθητα είδη.
Ο Βοτανικός Κήπος της Λυών διαθέτει Herbarium με 270000 αντιπροσωπευτικά δείγματα. Ο αριθμός των καταγεγραμμένων φυτών ανέρχεται στα 20038, ενώ των ομάδων ταξινόμησης σε 15055. Διαθέτει επίσης τις Ειδικές Συλλογές της Εθνικής Παιώνιας (National Paeonia Collections) (265 taxa), ενώ επίσης αντιπροσωπεύονται 310 οικογένειες: Begonia (783 taxa), Ferns (501 taxa), Araceae (390 taxa), Bromeliaceae (457 taxa), Cactaceae and succulents (2889 taxa), Commelinaceae (168 taxa), Bamboo (79 taxa), Orchidaceae (1618 taxa), Rosa (498 taxa), Carnivorous plants (151 taxa), Alpine Garden (1739 taxa), Arboretum (474 taxa), Shrubs (629 taxa).
Ο βοτανικός κήπος διαιρείται σε τρία κύρια τμήματα, στον υπαίθριο κήπο, στα γυάλινα θερμοκήπια και σε ανοιχτή έκταση με αλπικά φυτά.
Ο υπαίθριος κήπος περιλαμβάνει:
• Βικτωριανό θερμοκήπιο
• Ολλανδικό θερμοκήπιο (με σαρκοφάγα φυτά)
• Βοτανική σχολή
• Κήπο με τριαντάφυλλα (rose garden)
• Θάμνους
• Δενδροκαλλιέργειες
• Fern-patch και Μεσογειακά φυτά • Λιμνούλες
• Ανθοκομικό κήπο
• Heat mould plants
• Θεματικός – Μεσαιωνικός κήπος
• Κήπος με Παιώνιες (peonies)
• Κήπος με Bamboos
Τα γυάλινα θερμοκήπια περιλαμβάνουν:
• Μεξικάνικο κήπο
• Μεγάλο θερμοκήπιο, με επιφάνεια 1900 τμ. και οροφή ύψους 21 μ. , το ψηλότερο στη Γαλλία και από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, όπου φιλοξενούνται περίπου 1200 τροπικά φυτά.
• Θερμοκήπιο της Μαδαγασκάρης
• Θερμοκήπιο με οικογένειες σαρκωδών φυτών (Succulent plants), όπως Agavaceae, Apocynaceae, Asclepiadaceae, Asteraceae, Bombacaceae, Burseraceae, Cactaceae, Crassulaceae, Cucurbitaceae, Didieraceae, Euphorbiaceae, Geraniaceae, Moraceae κ.λπ.
• Θερμοκήπιο με ορχιδέες
• Θερμοκήπιο με Araceae
Η περιοχή της καλλιέργειας των Αλπικών φυτών (Alpine plants), έχει έκταση περίπου 2000 τμ. και έχει εμπλουτισθεί σε περίπου 1700 είδη. Τα φυτά παρουσιάζονται ακολουθώντας γεωγραφική διάταξη πάνω σε βράχους. Στο Ευρωπαϊκό μέρος του κήπου παρουσιάζονται οι βράχοι με την αλπική βλάστηση των Δυτικών και Κεντρικών Άλπεων, όπου κυριαρχούν τα Silene valesia, Eryngium alpinum, Gentiana dinarica, Carex baldensis. Σε άλλους βράχους παρουσιάζονται τα πιο χαρακτηριστικά γένη των Καρπαθίων και Βαλκανίων όπως Lilium chalcedonicum, Saponaria bellidifolia, Dianthus knapii.
Η αλπική βλάστηση των νότιων ευρωπαϊκών ορέων βρίσκεται τοποθετημένη στον βράχο της Ιβηρικής Χερσονήσου, όπου κάποιος συναντά τα φυτά Narcissus cantrabricus, Armeria villosa, Astragalus lusitanicus. Ο βράχος των Πυρηναίων συγκεντρώνει αποκλειστικά είδη από αυτό τον τόπο όπως Geranium endressei, Potentilla alchemilloides. Ένας βράχος που δημιουργήθηκε πρόσφατα για τη Βόρεια Ευρώπη περιλαμβάνει τα φυτά Erigeron borealis, Cochlearia danica.
Στην άλλη πλευρά του ποταμού που διασχίζει τον κήπο βρίσκεται ο βράχος του Καυκάσου που περιλαμβάνει τα Centaurea bella, Geranium renardi, Inula thapsioides. Ο βράχος της Μικράς και Κεντρικής Ασίας περιλαμβάνει Dracocephalum nutans, Linaria genistifolia, Arenaria graminifolia, Veronica rupestris.
Ο βράχος των Ιμαλαΐων περιλαμβάνει τα φυτά Potentilla ambigua, Incarvillea delavayi, Podophyllum hexandrum. Σε ένα μικρότερο χώρο φιλοξενούνται χαρακτηριστικά είδη από τη Νέα Ζηλανδία, όπως Veronica traversii or Veronica cupressoides. Τα Κινέζικα και Ιαπωνικά φυτά καταλαμβάνουν μεγαλύτερη έκταση και αντιπροσωπεύονται από τα Rodgersia pinnata, Jeffersonia dubia, Lilium henryi, Astilbe japonica, Dioscorea nipponica, Iris japonica. Άλλος βράχος φιλοξενεί φυτά των Άνδεων όπως Azorella trifurcata, Oenothera taraxifolia, Eryngium pandanifolium, ενώ άλλος βράχος είναι αφιερωμένος στη Βόρεια Αμερική με αντιπροσωπευτικά είδη τα Penstemon, Phlox, Eriogonum, Heuchera, Polemonium and of the species such as Dryas drummondii, Antennaria rosea, Oenothera missouriensis.
Πρόσφατα δημιουργήθηκαν βράχοι για
• την Κορσική και τη Σαρδινία που περιλαμβάνει τα Polygonum scoparium, Bellium crassifolium, Rosa serafini, Erodium corsicum, Ranunculus bullatus.
• τα όρη της Βόρειας Αφρικής που αντιπροσωπεύονται από τα Bupleurum benoistii, Chrysanthemum atlanticum, Asphodelus fistulosus.
• τα όρη της Βόρειας Ευρώπης που περιλαμβάνουν Potentilla norvegica, Galium trifidum, Betula humilis.
Ο Βοτανικός κήπος της Λυών συμμετέχει σε διάφορες δράσεις για την διατήρηση της τοπικής βλάστησης, μέσα στα πλαίσια στρατηγικών που αναπτύσσονται από εθνικά ιδρύματα (National Botanical Conservatoires) και έχει διάφορους ρόλους όπως: Ανθοκομικό και συντήρηση των φυτών στην αρχική φυσική τους θέση (in situ), με την απογράφη των ανθοκομικών ειδών, έλεγχο των δεδομένων για τα υπό εξαφάνιση είδη, συγκομιδή σπόρων σε φυσικούς σταθμούς και παρακολούθηση των φυσικών σταθμών.
Την διατήρηση και συντήρηση με δράσεις όπως την καλλιέργεια φυτών στο Βοτανικό κήπο, τις προσπάθειες βλάστησης των σπόρων, τη δημιουργία πρωτοκόλλων για την καλλιέργεια, τις τεχνικές καλλιέργειας και βλάστησης των σπόρων και την αποθεματοποίηση των σπόρων.
Πηγή : http://www.jardin-botanique-lyon.com
Η ιστορία του Βοτανικού Κήπου της Λυών, ξεκινά από τα 1763, τότε που οι πρώτοι βοτανικοί κήποι ήταν κλειστές εκτάσεις αφιερωμένες στην επιστημονική μελέτη. Ο Marc-Antoine-Louis Claret de la Tourette και ο Επίσκοπος Rozier, και οι δύο λάτρεις της φύσης και μεγάλοι βοτανιστές, ίδρυσαν τον πρώτο βοτανικό κήπο της Λυών ο οποίος περιείχε 2.000 φυτά σε μία επιφάνεια 4.000 τ.μ. εγκατεστημένος στο Guillotière στην αριστερή όχθη του Ροδανού, αποτελώντας έτσι το ουσιώδες συμπλήρωμα για τους φοιτητές της Βασιλικής Κτηνιατρικής Σχολής. Από τότε η έκτασή του σταδιακά αυξήθηκε και κατά το διάστημα από το 1830 έως το 1857 κάτω από τη διεύθυνση του Nicolas-Charles Seringe και ο Βοτανικός κήπος του Deserte ή κήπος της αυτοκράτειρας Joséphine, οργανώθηκε από τον Margel-Fillieux και έγινε χώρος δημόσιου περιπάτου.
Κάτω από τη Δεύτερη Αυτοκρατορία σημείωσε μεγάλη πρόοδο στην βιολογία και αγροκαλλιέργεια διαθέσιμη προς το κοινό και κυρίως στην ποικιλία των εισαγόμενων και εγκλιματιζόμενων φυτών από της αποικίες. O Βοτανικός Κήπος της Λυών είναι ένα ζωντανό μουσείο, όπου στεγάζεται η πλήρης ποικιλία των φυτών του πλανήτη. Τοποθετημένος στο κέντρο της πόλης δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να ανακαλύψει την ευρύτερη ποικιλία πολυάριθμων συλλογών φυτών που εκτείνονται στα 8 εκτάρια του κήπου, συμπεριλαμβανομένων των 6.500 τ.μ. των θερμοκηπίων. Στον κήπο προστατεύονται κατά προσέγγιση 15.000 διαφορετικά είδη φυτών, μεταξύ των οποίων αρκετά που κινδυνεύουν να εξαφανισθούν.
Ο σκοπός του Κήπου είναι να πληροφορήσει το ευρύτερο κοινό αυξάνοντας την ενημέρωση για τη βιοποικιλότητα του φυτικού βασιλείου. Με τις πολυάριθμες συλλογές των φυτών που φιλοξενεί, τονίζεται η δυναμική της εκπαίδευσης, ώστε να ενημερωθεί όσο το δυνατό περισσότερο το κοινό για τις περιβαλλοντικές ενασχολήσεις, την παρατεινόμενη ανάπτυξη και τη βιολογική ποικιλότητα.
Επιπλέον στους στόχους του Κήπου συμπεριλαμβάνονται: η αποτίμηση και εκτίμηση από εμπειρογνώμονες και παροχή συμβουλών σε ινστιτούτα, η διάχυση της καλλιέργειας και διάδοση των μεθόδων και η Ex situ καλλιέργεια και διάδοση κάποιων ομάδων ταξινόμησης σε συνθήκες που προλαμβάνουν ατυχήματα σε διασταυρωμένα είδη. Καθώς συνεργάζεται με άλλους οργανισμούς και φορείς, ο Βοτανικός Κήπος λαμβάνει ένα σημαντικό ρόλο στη διατήρηση σπάνιων και επικίνδυνων προς εξαφάνιση φυτών είτε τοπικών ή εισαγόμενων από άλλα μέρη του κόσμου. Επιπλέον ο Κήπος αυξάνει σταθερά την επιστημονική ταξινόμηση όλων των φυτών, με τη διενέργεια βοτανικών και φυτοκομικών εκθέσεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσει μεθόδους αγροκαλλιέργειας που ταιριάζουν σε σπάνια και ευαίσθητα είδη.
Ο Βοτανικός Κήπος της Λυών διαθέτει Herbarium με 270000 αντιπροσωπευτικά δείγματα. Ο αριθμός των καταγεγραμμένων φυτών ανέρχεται στα 20038, ενώ των ομάδων ταξινόμησης σε 15055. Διαθέτει επίσης τις Ειδικές Συλλογές της Εθνικής Παιώνιας (National Paeonia Collections) (265 taxa), ενώ επίσης αντιπροσωπεύονται 310 οικογένειες: Begonia (783 taxa), Ferns (501 taxa), Araceae (390 taxa), Bromeliaceae (457 taxa), Cactaceae and succulents (2889 taxa), Commelinaceae (168 taxa), Bamboo (79 taxa), Orchidaceae (1618 taxa), Rosa (498 taxa), Carnivorous plants (151 taxa), Alpine Garden (1739 taxa), Arboretum (474 taxa), Shrubs (629 taxa).
Ο βοτανικός κήπος διαιρείται σε τρία κύρια τμήματα, στον υπαίθριο κήπο, στα γυάλινα θερμοκήπια και σε ανοιχτή έκταση με αλπικά φυτά.
Ο υπαίθριος κήπος περιλαμβάνει:
• Βικτωριανό θερμοκήπιο
• Ολλανδικό θερμοκήπιο (με σαρκοφάγα φυτά)
• Βοτανική σχολή
• Κήπο με τριαντάφυλλα (rose garden)
• Θάμνους
• Δενδροκαλλιέργειες
• Fern-patch και Μεσογειακά φυτά • Λιμνούλες
• Ανθοκομικό κήπο
• Heat mould plants
• Θεματικός – Μεσαιωνικός κήπος
• Κήπος με Παιώνιες (peonies)
• Κήπος με Bamboos
Τα γυάλινα θερμοκήπια περιλαμβάνουν:
• Μεξικάνικο κήπο
• Μεγάλο θερμοκήπιο, με επιφάνεια 1900 τμ. και οροφή ύψους 21 μ. , το ψηλότερο στη Γαλλία και από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, όπου φιλοξενούνται περίπου 1200 τροπικά φυτά.
• Θερμοκήπιο της Μαδαγασκάρης
• Θερμοκήπιο με οικογένειες σαρκωδών φυτών (Succulent plants), όπως Agavaceae, Apocynaceae, Asclepiadaceae, Asteraceae, Bombacaceae, Burseraceae, Cactaceae, Crassulaceae, Cucurbitaceae, Didieraceae, Euphorbiaceae, Geraniaceae, Moraceae κ.λπ.
• Θερμοκήπιο με ορχιδέες
• Θερμοκήπιο με Araceae
Η περιοχή της καλλιέργειας των Αλπικών φυτών (Alpine plants), έχει έκταση περίπου 2000 τμ. και έχει εμπλουτισθεί σε περίπου 1700 είδη. Τα φυτά παρουσιάζονται ακολουθώντας γεωγραφική διάταξη πάνω σε βράχους. Στο Ευρωπαϊκό μέρος του κήπου παρουσιάζονται οι βράχοι με την αλπική βλάστηση των Δυτικών και Κεντρικών Άλπεων, όπου κυριαρχούν τα Silene valesia, Eryngium alpinum, Gentiana dinarica, Carex baldensis. Σε άλλους βράχους παρουσιάζονται τα πιο χαρακτηριστικά γένη των Καρπαθίων και Βαλκανίων όπως Lilium chalcedonicum, Saponaria bellidifolia, Dianthus knapii.
Η αλπική βλάστηση των νότιων ευρωπαϊκών ορέων βρίσκεται τοποθετημένη στον βράχο της Ιβηρικής Χερσονήσου, όπου κάποιος συναντά τα φυτά Narcissus cantrabricus, Armeria villosa, Astragalus lusitanicus. Ο βράχος των Πυρηναίων συγκεντρώνει αποκλειστικά είδη από αυτό τον τόπο όπως Geranium endressei, Potentilla alchemilloides. Ένας βράχος που δημιουργήθηκε πρόσφατα για τη Βόρεια Ευρώπη περιλαμβάνει τα φυτά Erigeron borealis, Cochlearia danica.
Στην άλλη πλευρά του ποταμού που διασχίζει τον κήπο βρίσκεται ο βράχος του Καυκάσου που περιλαμβάνει τα Centaurea bella, Geranium renardi, Inula thapsioides. Ο βράχος της Μικράς και Κεντρικής Ασίας περιλαμβάνει Dracocephalum nutans, Linaria genistifolia, Arenaria graminifolia, Veronica rupestris.
Ο βράχος των Ιμαλαΐων περιλαμβάνει τα φυτά Potentilla ambigua, Incarvillea delavayi, Podophyllum hexandrum. Σε ένα μικρότερο χώρο φιλοξενούνται χαρακτηριστικά είδη από τη Νέα Ζηλανδία, όπως Veronica traversii or Veronica cupressoides. Τα Κινέζικα και Ιαπωνικά φυτά καταλαμβάνουν μεγαλύτερη έκταση και αντιπροσωπεύονται από τα Rodgersia pinnata, Jeffersonia dubia, Lilium henryi, Astilbe japonica, Dioscorea nipponica, Iris japonica. Άλλος βράχος φιλοξενεί φυτά των Άνδεων όπως Azorella trifurcata, Oenothera taraxifolia, Eryngium pandanifolium, ενώ άλλος βράχος είναι αφιερωμένος στη Βόρεια Αμερική με αντιπροσωπευτικά είδη τα Penstemon, Phlox, Eriogonum, Heuchera, Polemonium and of the species such as Dryas drummondii, Antennaria rosea, Oenothera missouriensis.
Πρόσφατα δημιουργήθηκαν βράχοι για
• την Κορσική και τη Σαρδινία που περιλαμβάνει τα Polygonum scoparium, Bellium crassifolium, Rosa serafini, Erodium corsicum, Ranunculus bullatus.
• τα όρη της Βόρειας Αφρικής που αντιπροσωπεύονται από τα Bupleurum benoistii, Chrysanthemum atlanticum, Asphodelus fistulosus.
• τα όρη της Βόρειας Ευρώπης που περιλαμβάνουν Potentilla norvegica, Galium trifidum, Betula humilis.
Ο Βοτανικός κήπος της Λυών συμμετέχει σε διάφορες δράσεις για την διατήρηση της τοπικής βλάστησης, μέσα στα πλαίσια στρατηγικών που αναπτύσσονται από εθνικά ιδρύματα (National Botanical Conservatoires) και έχει διάφορους ρόλους όπως: Ανθοκομικό και συντήρηση των φυτών στην αρχική φυσική τους θέση (in situ), με την απογράφη των ανθοκομικών ειδών, έλεγχο των δεδομένων για τα υπό εξαφάνιση είδη, συγκομιδή σπόρων σε φυσικούς σταθμούς και παρακολούθηση των φυσικών σταθμών.
Την διατήρηση και συντήρηση με δράσεις όπως την καλλιέργεια φυτών στο Βοτανικό κήπο, τις προσπάθειες βλάστησης των σπόρων, τη δημιουργία πρωτοκόλλων για την καλλιέργεια, τις τεχνικές καλλιέργειας και βλάστησης των σπόρων και την αποθεματοποίηση των σπόρων.
Πηγή : http://www.jardin-botanique-lyon.com