ΑΧΛΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

Η αχλαδιά είναι ένα οπωροφόρο δέντρο όπου μας ανταμείβει διπλά, τόσο με την ομορφιά της όσο και με τους καρπούς της. Κατάγεται απο τον Καύκασο, απο όπου και διαδόθηκε και καλλιεργήθηκε πολύ νωρίς 1000π. Χ. , στις χώρες της Μεσογείου. Στα αρχαία κείμενα τη συναντάμε με το όνομα ‘’ Όχνη ‘’ και ‘’ Απία ‘’ .



Σήμερα η Αχλαδιά καλλιεγείται σε πολλές χώρες του κόσμου ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Α.Γερμανία ) και από τα φυλλοβόλα οπωροφόρα, κατέχει την δεύτερη θέση μετά την μηλιά. Μεγάλες επίσης ποσότητες αχλαδιών παράγονται και στην Κίνα και την Αμερική.
Στην Ελλάδα καλλιεργείται στη Μακεδονία, τη Πελοπόννησο, τη Δυτική Ελλάδα, την Θεσσαλία και την Κρήτη.




Χαρακτηριστικά

Σαν είδος καρποφόρο, ανήκει στην οικογένεια Rosaceae.Είναι ορθόκλαδο δέντρο, που ζει πολλά χρόνια και μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα 25μ. Τα φύλλα της έχουν σχήμα καρδιάς, είναι γυαλιστερά και πριονωτά με βαθύ πράσινο χρώμα στην πάνω επιφάνεια και ανοιχτό πράσινο χρώμα στην κάτω. Τα άνθη της έχουν λευκορόδινο χρώμα και φέρουνται 5 – 7 μαζί σε ταξιανθία. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι και τον Μάιο, πριν βγουν τα φύλλα της ή ταυτόχρονα με αυτά. Η ανθοφορία της διαρκεί πάνω από 20 μέρες.



Περίοδος φύτευσης – Έδαφος

Περίοδος φύτευσης της αχλαδιάς όπως και όλων των καρποφόρων είναι το φθινόπωρο. Μπορεί να φυτευτεί σε ηλιόλουστες θέσεις. Ο βαρύς χειμώνας δεν την ενοχλεί, είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και ευαίσθητη στις ξηρασίες με αποτέλεσμα να απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού.

Με κανονικά ποτίσματα έχουμε μια καλή ανάπτυξη του δέντρου και βελτίωση της ποιότητας των καρπών της. Λίγο περισσότερη ανάγκη σε νερό εντοπίζονται τους μήνες Μάιο – Σεπτέμβριο, ανάλογα με την ποικιλία και τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν.

Αν παρατηρήσουμε κιτρίνισμα στα φύλλα της και πτώση στα μικρότερα σε μέγεθος φύλλα του δέντρου τότε είναι πιθανόν ότι οφείλεται είτε σε μη καλή στράγγιση του νερού είτε στην παρουσία αλάτων σε αυτό.
Είναι ένα δέντρο χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσει, μιας και προσαρμόζεται σε ποικιλία κλιματιστικών συνθηκών και καρποφορεί απο τα πιο ζεστά νότια μέρη της Ελλάδας μέχρι τα πιο βόρεια.
Αναπτύσσεται σε ποικίλα εδάφη, ευδοκιμεί όμως σε βαθιά αμμοπηλώδη εδάφη που στραγγίζουν καλά.




Συγκομιδή – Συντήρηση

Λόγω της ιδιαιτερότητας τους είναι καλό να κόβονται λίγο πριν την ωρίμανση τους, και να μαζεύονται με το χέρι προσεκτικά, για να μην τραυματιστούν. Όταν αποκτήσουν το τυπικό τους χρώμα και η σάρκα τους είναι ακόμα συνεκτική, τα αφήνουμε να ωριμάσουν στο ψυγείο. Πάντα θα πρέπει να αποθηκεύουμε τα αχλάδια σε διαφορετικό σημείο από τα υπόλοιπα λαχανικά, καθώς ελκύουν αιθυλένιο, το οποίο επιταχύνει την ωρίμανση και μειώνει τις ημέρες συντήρησης των υπόλοιπων λαχανικών και φρούτων.
Τα αχλάδια καταναλώνονται κυρίως νωπά, αλλά και σε μορφή κομπόστας, μαρμελάδας, χυμού ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην παρασκευή λικέρ.


Κλάδεμα

Το κλάδεμα της αχλαδιάς γίνεται κατά βάση το Μάρτιο, και υπάρχουν δύο είδη κλαδέματος, το πρώτο είδος είναι το κλάδεμα μόρφωσης, με το οποίο δίνουμε το σχήμα της πυραμίδας ή κύπελλου και το δεύτερο είδος είναι το κλάδεμα καρποφορίας, που αποσκοπεί στη διατήρηση του σχήματος της βλάστησης του δέντρου, καθώς και στον σωστό αερισμό και την έκθεση στο φως του ήλιου.





Το κλάδεμα καρποφορίας είναι απαραίτητο για την απόκτηση καρπών μεγάλου μεγέθους. Ορισμένες ποικιλίες δίνουν πολλούς καρπούς, που για να αποκτήσουν εμπορεύσιμο μέγεθοςπρέπει να αραιωθούν. Συνήθως αφήνουν 1-2 καρπούς σε κάθε αιχμή με αναλογία 30-40 φύλλων ανα καρπό.
Είναι δέντρο που περιορίζεται εύκολα με το κλάδεμα στα 5-6 m ύψος και στα 3-4 m πλάτος, ζει αρκετά χρόνια, τουλάχιστον για 30 χρόνια και καρποφορεί στο 4-5 έτος ανάλογα με την ζωηρότητα του φυτού και την ποικιλία.






Ποικιλίες

Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες αχλαδιάς εκ των οποίων οι πιο γνωστές είναι το Κρυστάλλι, η Κοντούλα, η Βουτυράτη και η Δουκέσσα. Διαφέρουν σημαντικά στον χρόνο ωρίμανσης των καρπών, από τον Ιούνιο οι πρώιμες και έως τέλη Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου οι όψιμες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν όλο το χρόνο στην αγορά οι καρποί της.

Η Φθινοπωρινή ποικιλία Spada, γνωστή ως Τσακώνικα ή Κρυστάλλια όπου καλύπτει το 42% της παραγωγής. Είναι πολύ παραγωγική ποικιλία και καλά προσαρμοσμένη στον Ελληνικό χώρο. Παράγει καρπούς με μέτριο μέγεθος που ωριμάζουν τον Αύγουστο. Ένα μέρος της παραγωγής χρησιμοποιείται για την παρασκευή κομπόστας. Μια ακόμα ποικιλία που χρησιμοποιείται για την παρασκευή κομπόστας είναι Williams.
Στην θερινή περίοδο οι πιο διαδεδομένες ποικιλίες είναι η Κοντούλα και η Coscie.




Πώς μπορούμε να διαλέξουμε την σωστή ποικιλία ;

Εκτός από την γεύση, το χρώμα του φλοιού και την εποχή ωρίμανσης , τα αχλάδια διαφέρουν τόσο στην διάρκεια συντήρησης όσο και στην ανθεκτικότητά τους. Για τον κήπο μας μπορούμε να επιλέξουμε από τις ελληνικές ποικιλίες που υπάρχουν στην αγορά την Κρυστάλλι, όπου έχει κιτρινοπράσινο μεγάλο καρπό και ωριμάζει μέσα Αυγούστου, την Κοντούλα με πρασινοκόκκινους μικρούς καρπούς, όπου είναι πολύ αρωματικοί και γευστικοί , ωριμάζει μέσα Ιουνίου αλλά είναι ευαίσθητη στο βακτήριο. Από τις ξένες ποικιλίες η Conference, η Williams, η Coscia, η Santa Maria, η Etrusca, όπου πωλούνται σε όλα τα φυτώρια της χώρας.



Σχετικά άρθρα

ΕΧΘΡΟΙ & ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΧΛΑΔΙΑΣ

ΚΛΑΔΕΜΑ ΟΠΩΡΟΦΟΡΩΝ