ΑΕΙΘΑΛΗ ΚΑΙ ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ

18 Οκτωβρίου, 2016
Το δέντρο είναι ξυλώδες φυτό, πολυετές. Η έννοια του δέντρου ως βλαστική μορφή από το έδαφος είναι σχεδόν κατανοητή δεν υπάρχει ακριβής ορισμός. Διότι τα δέντρα εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία στα είδη τους τα οποία εξαρτώνται από τις περιβαλλοντικές συνθήκες π.χ. θερμοκρασία, υψόμετρο. Τα φυτά ως προς την διάρκεια ζωής χωρίζονται σε μονοετή και πολυετή.

Μονοετές φυτό: Oλοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του σε μια αυξητική περίοδο. Αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς, ανθίζει και πεθαίνει αφού πρώτα δημιουργήσει σπόρους. (Π.χ. Φασολιά)

Πολυετές φυτό: Ζει αρκετά χρόνια και μπορεί να ανθίζει κάθε χρόνο ή μόνο μια φορά. Οι βλαστοί των πολυετών ποωδών φυτών ανανεώνονται κάθε χρόνο, ενώ τα ξυλώδη πολυετή φυτά έχουν βλαστούς που διατηρούνται και αυξάνονται σε κάθε εποχή. (Π.χ. Πλάτανος). Τα πολυετή φυτά-δέντρα χωρίζονται σε αειθαλή και φυλλοβόλα


Αειθαλή η αείφυλλα ονομάζονται τα φυτά-δέντρα που κρατούν τα φύλλα τους όλο το χρόνο. Τα αειθαλή φυτά ρίχνουν και αυτά τα φύλλα τους γιατί πρέπει να αλλάζουν φύλλωμα, όμως αυτό δεν μπορούμε εύκολα να το καταλάβουμε γιατί τα φύλλα τους δεν πέφτουν όλα μαζί και γιατί στη θέση αυτών που έπεσαν, φυτρώνουν πολύ γρήγορα καινούρια φύλλα. Αειθαλή δέντρα είναι το Κυπαρίσσι, Ακακία Κωνσταντινουπόλεως, Ευκάλυπτος, Μανόλια, Πεύκο.


Φυλλοβόλα είναι αυτά που ρίχνουν τα φύλλα τους και τα ξανά βγάζουν αρχές άνοιξης. Φυλλοβόλα είναι Ιπποκαστανιά, Ιτιές, Φράξος, Λεύκες, Αμυγδαλιά.

Το χειμώνα αν ένα δέντρο κρατήσει τα φύλλα του λόγω της απουσίας του φωτός και των παγωμένων ανέμων τα φύλλα αυτά θα "οδηγήσουν το δέντρο στο θάνατο". Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της έλλειψης υγρασίας. Ρίχνοντας όμως τα φύλλα, μικραίνει η συνολική επιφάνεια του δέντρου που μένει εκτεθειμένη στον αέρα και το δέντρο μπορεί να κρατήσει την υγρασία του μέσα στα κλαδιά και στον κορμό. Η υγρασία που διατηρείται βοηθά στην εξοικονόμηση ενέργειας και προστατεύεται το δέντρο από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Έτσι το δέντρο "συντηρείται ζωντανό" χάνοντας ελάχιστη υγρασία το χειμώνα.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι, τα φύλλα φωτοσυνθέτουν και σε συνδυασμό με τα συ-στατικά που παίρνουν από το έδαφος, τα δέντρα αναπτύσσονται.
Το φθινόπωρο είναι μία μεταβατική περίοδος, τα φύλλα κιτρινίζουν.

Αυτό συμβαίνει γιατί η χλωροφύλλη που παράγεται στα φύλλα και είναι υπεύθυνη για το πράσινο χρώμα τους μειώνεται λόγω της μείωσης της φωτοσύνθεσης αφού σιγά σιγά θα απουσιάζει και το φως. Επομένως τα φύλλα χάνουν το χρώμα τους σταδιακά και έπειτα παίρνουν κίτρινο-καφέ χρώμα και "αποχωρίζονται" το δέντρο.
Συμπερασματικά τα δέντρα το χειμώνα απλά μένουν ζωντανά ενώ το καλοκαίρι αναπτύσσονται.

Πλεονεκτήματα –Μειονεκτήματα

Το κυριότερο πλεονέκτημα των αειθαλών φυτών-δέντρων είναι πως έχουν όλο το χρόνο τα φύλλα τους όπως αναφέρθηκε παραπάνω αλλά ένα μειονέκτημα είναι η μονοτονία. Για τα φυλλοβόλα ως μειονέκτημα θα μπορούσε να είναι ότι χάνουν τα φύλλα για μια περίοδο του χειμώνα αλλά έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα σε σχέση με αειθαλή τα οποία είναι τα παρακάτω:
  • Συνήθως αντέχουν πιο πολύ στις ακραίες καιρικές θερμοκρασίες του χειμώνα.
  • Δεν είναι μονότονα αφού την άνοιξη βγάζουν νέα όμορφα φύλλα, έτσι με απλά λόγια ’’φορούν την ανοιξιάτικη φορεσιά τους’’.
  • Πολλές φορές πριν βγάλουν φύλλα είναι γεμάτα λουλούδια στα γυμνά τους κλαδιά.
  • Το καλοκαίρι συνήθως το χρώμα τους το πράσινο γίνεται πιο σκούρο.
  • Το φθινόπωρο πριν πέσουν μπορεί να γίνουν κίτρινα, κόκκινα, πορτοκαλί ή κάποια άλλη απόχρω-ση.
Αν θέλαμε να φτιάξουμε έναν κήπο θα ήταν όμορφος αν επιλέγαμε αειθαλή και φυλλοβόλα φυτά και δέντρα έτσι σε όλη την διάρκεια του έτους θα είχαμε μια πανδαισία χρωμάτων στον κήπο μας. Είναι το ίδιο ωραίο να βλέπει κανείς ένα χιονισμένο έλατο και ένα γυμνοκλαδο δέντρο οπότε οφείλεται στο καθένα πως θέλει να διαμορφώσει τον κήπο του καθώς επίσης πρέπει να λάβει υπόψη του τις περιβαλλοντικές συνθήκες της περιοχής του.