ΩΙΔΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑΣ
Το Ωίδιο είναι μια ασθένεια στην Τριανταφυλλιά που είναι γνωστή απο την αρχαιότητα και αναφέρθηκε για πρώτη φορά απο την Θεοφραστο γύρο στα 300πΧ. Η πρώτη όμως περιγραφή του παθογόνου μύκητα ως αιτίου της ασθένειας έγινε απο τον Wallroth το 1819.
Η ασθένεια αποτελεί σήμερα μια απο τις πιο διαδεδομένες και είναι η πιο σοβαρή πάθηση της Τριανταφυλλιάς τόσο στην υπο κάλυψη, όσο και στις υπάιθριες καλλιέργειες. Οι προσβολές απο αυτήν την ασθένεια, εξασθενεί το φυτό, υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα των κομμένων ανθέων. Σπάνιως όμως προκαλέι το θάνατο στο φυτό. Προσβάλλονται τα φύλλα, οι βλαστοί, οι οφθαλμοί και τα άνθη.
Προκαλεί παραμόρφωση των οργάνων και καχεξία του φυλλώματος καθώς δεν ανοίγουν και τα τριαντάφυλλα. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στο έλασμα των φύλλων, σε μορφή υπερυψομένων περιοχών, με χρώμα ανοικτό ερυθρό στο πάνω μέρος της φυλλικής επιφάνειας. Η χαρακτηριστική αλευρώδης εξασθένηση του παθογόνου, εμφανίζεται ως λευκές περιοχές στις επιφάνειες των νέων φύλλων, τα οποία συστρέφονται, κατσαρώνουν και παραμορφώνονται. Καθώς παρατηρείται πρόωρη φυλλόπτωση.
Οι μεγαλύτερες σε ηλικία τριανταφυλλιές συνήθως δεν παραμορφώνονται αλλά εμφανίζουν κυκλικές ή ακανόνιστες περιοχές που καλύπτονται απο την λευκή εξάνθηση του παθογόνου. Όπως και τα ώριμα φύλλα δεν προσβάλλονται συνήθως απο το παθογόνο.
Την Άνοιξη κυρίως, με την έκπτυξη των οφθαλμών οι νέοι βλαστοί μολύνονται απο το παθογόνο, όπου προχωράει στα λέπια των οφθαλμών και καλύπτονται απο την αλευρώδη εξάνθηση του μύκητα. Ο μύκητας προσβάλλει επίσης τα άνθη, κυρίως όταν είναι ακόμα κλειστά και αναπτύσσεται πάνω στους ποδίσκους, τα σέπαλα και τον κάλυκα. Τα πέταλα είναι αυτά που προσβάλονται σπανιότερα.
Ο μύκητας ο οποίος προσβάλλει το φυτό, είναι Sphaerotheca pannosa. Είναι υποχρεωτικό παράσιτο, ετερόθαλλος και προσβάλει μόνο τα φυτά του γένους Rosa. Η αγενής μορφή του ανήκει στο γένος Oidium. Διαχειμάζει στους οφθαλμούς υπο μορφή μυκηλίου , στο φύλλωμα και στους βλαστούς ή στα πεσμένα φύλλα υπο μορφή μυκηλίου, κονιδίων ή κλειστοθηκιών. Οι πιο ευνοικές συνθήκες για να αναπτυχθεί είναι στους 15°C και σχετική υγρασία 90 – 99% κατά την διάρκεια της νύχτας, για το σχηματισμό των κονιδίων, την βλάστησή τους και την μόλυνση των φυτικών οργάνων. Στην διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία είναι στους 26°C και σχετική υγρασία 40 – 70% όπου ευνοούν την ωρίμανση και ελευθέρωση των κονιδίων. Τα κονίδια μεταφέρονται με τον αέρα και μολύνουν τους νεαρούς τρυφερούς φυτικούς ιστούς της τριανταφυλλιάς.
Καταπολέμηση
Με το που εντοπίσουμε την ασθένεια, καλό έιναι να ξεκινήσουμε άμεσα ψεκασμούς, σε διάστημα 7 – 14 ημερών. Ορισμένες ποικιλίες είναι ευπαθείς σε κάποια φάρμακα που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Για αυτό καλό είναι να ξεκινήσετε να τα χρησιμοποιείται δοκιμαστικά. Επίσης, η εναλλαγή των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων, μας βοηθάει στο να μην μπορεί το παθογόνο να αναπτύξη ανθεκτικότητα σε αυτά.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το θείο. Όμως καλό θα ήταν να αποφεύγεται να εφαρμόζεται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες απο 27°C, γιατί μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα.
Για να μην χρησιμοποιήσετε φάρμακα, μπορείτε να αφαιρέσετε και να καταστρέψετε όλα τα προσβεβλημένα φύλλα και στελέχη του φυτού. Ακόμα και τα πεσμένα φύλλα στο έφαδος.
Ψεκάστε οικολογικά, σε εβδομαδιαία βάση, με γάλα αραιωμένο σε νερό σε αναλογία 1:9 ή με διάλυμα που να περιέχει σε ένα λίτρο νερού: 1 κοφτή κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα, ένα κουταλάκι του γλυκού πράσινο τριμμένο σαπούνι ( ή σαπούνι πιάτων ) και μια κουταλιά ξύδι.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται έρευνες για την αντιμετώπιση της ασθένειας με διάφορους ανταγωνιστικούς μικροοργανισμούς.
Βιβλιογραφία
Ασθένειες καλλωπιστικών Φυτών Χ.Γ.Παναγόπουλος
Σχετικά άρθρα