ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

01 Οκτωβρίου, 2019
ΚΥΔΩΝΙΑ 

Η κυδωνιά κατάγεται από την Περσία ή από την περιοχή του Καυκάσου. Στην Ελλάδα την συναντάμε από τους Ομηρικούς χρόνους. Στην αρχαιότητα το δέντρο εκτιμήθηκε πολύ για τους καρπούς του. Μάλιστα μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν, ότι η ονομασία του πιθανότατα να προήλθε από την περιοχή Κυδωνιά της Κρήτης.




Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το κυδώνι σύμβολο της αγάπης και της ευτυχίας και το είχαν αφιερώσει στην θεά Αφροδίτη. Γι αυτό ονομάζεται και «Μήλο της Αφροδίτης». Σήμερα καλλιεργείται στη Μεσόγειο όπως Γαλλία, Ισπανία και Ελλάδα. Ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών ( Rosaceae) και η επιστημονική ονομασία είναι Cydonia Oblonga. Είναι συγγενικό είδος της αχλαδιάς.



Καλλιεργείται για τον καρπό της.Ο καρπός της σπάνια καταναλώνεται νωπός, γιατί έχει ταννίνες και υπόξινη γεύση. Αρκετές φορές χρησιμοποιείται και σαν υποκείμενο αχλαδιάς στους σύγχρονους οπωρώνες, γιατί προσδίδει νανισμό και πρωιμότητα εισόδου καρποφορία πολλών ποικιλιών.


Έχει την μορφή θαμνώδη ανάπτυξη. Όμως με το κατάλληλο κλάδεμα μπορέι να πάρει την μορφή δέντρου και να φτάσει σε ύψος τα 4 – 5 μέτρα. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, δερματώδη και έχουν χνούδι στην κάτω επιφάνεια. Τα άνθη της είναι μεγάλα και εμφανίζονται μεμονωμένα πάνω στους βλαστούς και είναι λευκά ή ρόδινα. Η ανθοφορία της είναι όψιμη και για αυτό δεν παθαίνουν ζημιές από παγετούς.



Ο καρπός, είναι χνουδωτός και έχει χρώμα κίτρινο. Η σάρκα του είναι λευκοκίτρινη και σχήμα σφαιρικό είναι μεγαλύτερο από το αχλάδι.. Ξεκινά να καρποφορεί από το 3ο -4ο χρόνο. Το δέντρο προσαρμόζεται σε διάφορα κλίματα χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Οι καρποί του ωριμάζουν αρκετά αν βρίσκεται σε περιοχές με παρατεταμένο ζεστό καιρό. Προτιμά τα ελαφρώς υγρά εδάφη και δεν ευδοκιμεί στα ξερά και ασβεστούχα εδάφη.




Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και παραφυάδες ή καταβολάδες. Για να την χρησιμοποιήσουν σαν υποκείμενο αχλαδιάς, ο πολλαπλασιασμός γίνεται με καταβολάδες και μοσχεύματα που λαμβάνονται από μητρικές φυτείες. Καλλιέργεια κυδωνιάς Τα δένδρα της κυδωνιάς χρειάζονται συχνά ποτίσματα. Στην ξηρασία έχει περιορισμένη ανάπτυξη, με αποτέλεσμα οι καρποί της να γίνονται μικροί και στιφοί. Χρειάζονται ελάχιστο κλάδεμα για να αφαιρούνται τα νεκρά κλαδιά και για να αραιωθούν οι πυκνοί βλαστοί.




 Η συγκομιδή γίνεται τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο, αφού ωριμάσουν καλά οι καρποί. Ο καρπός με την ωρίμανση χάνει σιγά – σιγά το χνούδι του και αρχίζει να κιτρινίζει και να γυαλίζει. 



Στην Ελλάδα καλλιεργούνται λίγες ποικιλίες. Από αυτές που είναι γνωστές τα Ψωμοκύδωνα ή Μηλοκύδωνα που μοιάζουν με μήλα, έχουν καλή γεύση και τρώγονται νωπά. Επίσης τα Μαμούθ, όπου χρησιμοποιούνται στην ζαχαροπλαστική, είναι ογκώδη με ανώμαλο καρπό. Από τις ποικιλίες του εξωτερικού, πιο διαδεδομένες είναι η Πορτογαλική ( del Portogallo), η Σμύρνης και Champion.


Βιβλιογραφία
Δενδρώδεις Καλλιέργειες Ευαγγέλου Μ.Σφακιωτάκη , Καθηγητής Δενδροκομίας Α.Π.Θ.

Ιστοσελίδες για τις Φωτογραφίες

http://tcpermaculture.blogspot.gr
https://commons.wikimedia.org
https://www.cnseed.org
https://www.dr.hauschka.com
http://anolehonia.blogspot.gr