ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ COIMBRA
Jardim Botânico da Universidade de Coimbra
Ο Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου της Coimbra, βρίσκεται τοποθετημένος στο κέντρο της ομώνυμης πόλης της Πορτογαλίας από το 1772, χρονολογία της ίδρυσής του, από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Sebastião José de Carvalho e Melo (Marquis of Pombal).
Ο κήπος καλύπτει έκταση 13 εκταρίων, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είναι δωρεά Βενεδικτίνων μοναχών. Μία επίσκεψη στο βοτανικό κήπο είναι σαν ταξίδι γύρω από όλο τον πλανήτη, αφού οι συλλογές των φυτών που καλύπτουν κάθε γωνία του ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε όλα τα απομακρυσμένα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του κόσμου. Κατά τον 18ο αιώνα, του οποίου το εξέχον χαρακτηριστικό ήταν η επιστημονική εξέλιξη και πρόοδος κυρίως σε ότι αφορά την Ιατρική επιστήμη, ο Βοτανικός Κήπος της Coimbra ανέπτυξε ενόψει την Φυσική Ιστορία συμπληρωματικά ως προς την Ιατρική Επιστήμη.
Έτσι σπουδαίοι Βοτανιστές παρουσίασαν επιστημονικές εκδόσεις, όπως την Flora Lusitana του Avelar Brotero (1804), πάνω στην Πορτογαλική χλωρίδα. Η τράπεζα σπόρων και ο σχετικός με αυτή κατάλογος των σπόρων που εκδόθηκε στα 1868 και ενημερώνεται έως και σήμερα, περιλαμβάνει διάφορες πορτογαλικές και εξωτικές ποικιλίες, μέσω των οποίων επιχειρήθηκε η διατήρηση επικίνδυνων προς εξαφάνιση ειδών. Με αυτό τον τρόπο ο κήπος έχει παίξει έναν σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της φύσης.
Ο σκοπός του κήπου είναι, αφενός εκπαιδευτικός με την προώθηση περιβαλλοντικών και μορφωτικών προγραμμάτων, στοχεύοντας στην αφύπνιση του κοινού σε περιβαλλοντικά θέματα, και αφετέρου ουσιαστικός ως προς την επιστημονική καταγραφή και διατήρηση ειδών που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Ο κήπος αποτελείται από τις ακόλουθες περιοχές:
• Lime Grove (Alameda das Tílias), που αποτελεί την πιο εμβληματική περιοχή του κήπου, η οποία θυμίζει πάρκα μεγάλων Ευρωπαϊκών πόλεων.
• Large Greenhouse, το οποίο χτίσθηκε στα 1856 και είναι ένα από τα παλαιότερα σιδερένια κτίρια σε όλη την Πορτογαλία. Φιλοξενεί τροπικά και υποτροπικά φυτά και χωρίζεται σε τρεις μεγάλους τομείς που εξομοιώνουν : i) τροπικά, ii) υποτροπικά και iii) εύκρατα κλίματα.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει εδώ μία μεγάλη ποικιλία ειδών όπως ορχιδέες (orchids), σαρκοφάγα (carnivorous)φυτά, τροπικά δέντρα και φτέρες.
• Victσria Greenhouse, στο οποίο υπάρχει μία τεχνητή λίμνη, όπου ανάμεσα σε άλλα είδη βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα water lily του κόσμου, το Victoria cruziana, που κατάγεται από την ισημερινή περιοχή του Αμαζονίου ποταμού. Τα φύλλα του έχουν διάμετρο περίπου δύο μέτρα και μπορεί να σηκώσει φορτίο μέχρι 30 κιλά. Τα λουλούδια που είναι πολύ αρωματικά δεν διαρκούν περισσότερο από 48 ώρες και έχουν λευκό χρώμα κατά την πρώτη ημέρα και πορφυρά τη δεύτερη.
• Tropical Corner, τμήμα του οποίου ο προσανατολισμός επιτρέπει την έκθεση στον ήλιο και έκανε δυνατή την ανάπτυξη ενός τροπικού περιβάλλοντος σ’αυτό. Περιλαμβάνει διαφορετικά είδη φοινίκων (palmtrees) από όλες τις Ηπείρους, όπως τα είδη Chamaerops humilis ssp. humilis, και bird-of-paradise trees (Strelitzia nicolai).
• Central Square/ Fountain, το οποίο θεωρείται η γενέτειρα του κήπου και φιλοξενεί magnolias, garden cherry trees, azaleas και άλλα φυτά κατά μήκος του συντριβανιού, προσδίδοντας μία Ρωμαϊκή ατμόσφαιρα στην περιοχή.
• Shade House, το οποίο χτίσθηκε στη δεκαετία του 50 υπό την εποπτεία του καθηγητή Abílio Fernandes και φιλοξενεί τυπική χλωρίδα υγρού και σκιερού περιβάλλοντος.
• Systemic Nurseries. Medicinal Plants Nursery, όπου φιλοξενούνται βότανα και φυτά που χρησιμοποιούνται στην φαρμακευτική για ιατρική χρήση.
• Bamboo Forest. Sγo Bento Chapel, όπου φιλοξενούνται τα είδη μπαμπού Phyllostacys bambusoides, και η καλλιέργειά τους καλύπτει έκταση ενός εκταρίου. Εκεί υπάρχει επίσης και το εκκλησάκι του São Bento, ένα κτίριο του 17ου αιώνα που διαμορφώθηκε από τους Βενεδικτίνους μοναχούς.
• Wood, το οποίο καταλαμβάνει τα δύο τρίτα της συνολικής επιφάνειας του κήπου. Καλύπτεται από πυκνή βλάστηση η οποία περιλαμβάνει εξωτικά δέντρα απ’όλα τα μέρη του κόσμου. Επίσης περιλαμβάνεται μία πεδιάδα που καλύπτεται από μονοκοτυλήδονα (monocotyledon) δέντρα, 50 είδη ευκαλύπτου και μία μεγάλη φυτεία μπαμπού.
Ανάμεσα στα αξιοθέατα του κήπου είναι η Κύρια Πύλη (Main Gate) από σφυρηλατημένο σίδηρο και χαλκό, μνημείο του 1884, το άγαλμα του Júlio Henriques ο οποίος στα 1873 προώθησε την ανταλλαγή φυτών και σπόρων με άλλους Βοτανικούς Κήπους και υπήρξε ο ιδρυτής της μοναδικής επιστημονικής ένωσης στην Πορτογαλία της Sociedade Broteriana.
Πηγή : http://www.uc.pt/en/jardimbotanico/espacos/
Ο Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου της Coimbra, βρίσκεται τοποθετημένος στο κέντρο της ομώνυμης πόλης της Πορτογαλίας από το 1772, χρονολογία της ίδρυσής του, από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Sebastião José de Carvalho e Melo (Marquis of Pombal).
Ο κήπος καλύπτει έκταση 13 εκταρίων, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είναι δωρεά Βενεδικτίνων μοναχών. Μία επίσκεψη στο βοτανικό κήπο είναι σαν ταξίδι γύρω από όλο τον πλανήτη, αφού οι συλλογές των φυτών που καλύπτουν κάθε γωνία του ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε όλα τα απομακρυσμένα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του κόσμου. Κατά τον 18ο αιώνα, του οποίου το εξέχον χαρακτηριστικό ήταν η επιστημονική εξέλιξη και πρόοδος κυρίως σε ότι αφορά την Ιατρική επιστήμη, ο Βοτανικός Κήπος της Coimbra ανέπτυξε ενόψει την Φυσική Ιστορία συμπληρωματικά ως προς την Ιατρική Επιστήμη.
Έτσι σπουδαίοι Βοτανιστές παρουσίασαν επιστημονικές εκδόσεις, όπως την Flora Lusitana του Avelar Brotero (1804), πάνω στην Πορτογαλική χλωρίδα. Η τράπεζα σπόρων και ο σχετικός με αυτή κατάλογος των σπόρων που εκδόθηκε στα 1868 και ενημερώνεται έως και σήμερα, περιλαμβάνει διάφορες πορτογαλικές και εξωτικές ποικιλίες, μέσω των οποίων επιχειρήθηκε η διατήρηση επικίνδυνων προς εξαφάνιση ειδών. Με αυτό τον τρόπο ο κήπος έχει παίξει έναν σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της φύσης.
Ο σκοπός του κήπου είναι, αφενός εκπαιδευτικός με την προώθηση περιβαλλοντικών και μορφωτικών προγραμμάτων, στοχεύοντας στην αφύπνιση του κοινού σε περιβαλλοντικά θέματα, και αφετέρου ουσιαστικός ως προς την επιστημονική καταγραφή και διατήρηση ειδών που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Ο κήπος αποτελείται από τις ακόλουθες περιοχές:
• Lime Grove (Alameda das Tílias), που αποτελεί την πιο εμβληματική περιοχή του κήπου, η οποία θυμίζει πάρκα μεγάλων Ευρωπαϊκών πόλεων.
• Large Greenhouse, το οποίο χτίσθηκε στα 1856 και είναι ένα από τα παλαιότερα σιδερένια κτίρια σε όλη την Πορτογαλία. Φιλοξενεί τροπικά και υποτροπικά φυτά και χωρίζεται σε τρεις μεγάλους τομείς που εξομοιώνουν : i) τροπικά, ii) υποτροπικά και iii) εύκρατα κλίματα.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει εδώ μία μεγάλη ποικιλία ειδών όπως ορχιδέες (orchids), σαρκοφάγα (carnivorous)φυτά, τροπικά δέντρα και φτέρες.
• Victσria Greenhouse, στο οποίο υπάρχει μία τεχνητή λίμνη, όπου ανάμεσα σε άλλα είδη βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα water lily του κόσμου, το Victoria cruziana, που κατάγεται από την ισημερινή περιοχή του Αμαζονίου ποταμού. Τα φύλλα του έχουν διάμετρο περίπου δύο μέτρα και μπορεί να σηκώσει φορτίο μέχρι 30 κιλά. Τα λουλούδια που είναι πολύ αρωματικά δεν διαρκούν περισσότερο από 48 ώρες και έχουν λευκό χρώμα κατά την πρώτη ημέρα και πορφυρά τη δεύτερη.
• Tropical Corner, τμήμα του οποίου ο προσανατολισμός επιτρέπει την έκθεση στον ήλιο και έκανε δυνατή την ανάπτυξη ενός τροπικού περιβάλλοντος σ’αυτό. Περιλαμβάνει διαφορετικά είδη φοινίκων (palmtrees) από όλες τις Ηπείρους, όπως τα είδη Chamaerops humilis ssp. humilis, και bird-of-paradise trees (Strelitzia nicolai).
• Central Square/ Fountain, το οποίο θεωρείται η γενέτειρα του κήπου και φιλοξενεί magnolias, garden cherry trees, azaleas και άλλα φυτά κατά μήκος του συντριβανιού, προσδίδοντας μία Ρωμαϊκή ατμόσφαιρα στην περιοχή.
• Shade House, το οποίο χτίσθηκε στη δεκαετία του 50 υπό την εποπτεία του καθηγητή Abílio Fernandes και φιλοξενεί τυπική χλωρίδα υγρού και σκιερού περιβάλλοντος.
• Systemic Nurseries. Medicinal Plants Nursery, όπου φιλοξενούνται βότανα και φυτά που χρησιμοποιούνται στην φαρμακευτική για ιατρική χρήση.
• Bamboo Forest. Sγo Bento Chapel, όπου φιλοξενούνται τα είδη μπαμπού Phyllostacys bambusoides, και η καλλιέργειά τους καλύπτει έκταση ενός εκταρίου. Εκεί υπάρχει επίσης και το εκκλησάκι του São Bento, ένα κτίριο του 17ου αιώνα που διαμορφώθηκε από τους Βενεδικτίνους μοναχούς.
• Wood, το οποίο καταλαμβάνει τα δύο τρίτα της συνολικής επιφάνειας του κήπου. Καλύπτεται από πυκνή βλάστηση η οποία περιλαμβάνει εξωτικά δέντρα απ’όλα τα μέρη του κόσμου. Επίσης περιλαμβάνεται μία πεδιάδα που καλύπτεται από μονοκοτυλήδονα (monocotyledon) δέντρα, 50 είδη ευκαλύπτου και μία μεγάλη φυτεία μπαμπού.
Ανάμεσα στα αξιοθέατα του κήπου είναι η Κύρια Πύλη (Main Gate) από σφυρηλατημένο σίδηρο και χαλκό, μνημείο του 1884, το άγαλμα του Júlio Henriques ο οποίος στα 1873 προώθησε την ανταλλαγή φυτών και σπόρων με άλλους Βοτανικούς Κήπους και υπήρξε ο ιδρυτής της μοναδικής επιστημονικής ένωσης στην Πορτογαλία της Sociedade Broteriana.
Πηγή : http://www.uc.pt/en/jardimbotanico/espacos/